Van San Francisco naar Amsterdam

Vandaag is het zover : we gaan naar huis! We ontbijten en brengen de koffers in orde. Deze kunnen we beneden in de lounge achterlaten zodat we nog even een ommetje kunnen maken voor vertrek. Union Square is om de hoek bij ons hotel en we zijn er al een aantal keren overgelopen maar hebben dit verder nog niet echt goed bekeken, nu is de uitgelezen kans. Aan dit plein en eromheen liggen een aantal grote winkels : Macy's (dat dit jaar 150 jaar bestaat), Saks Fifth Avenue, Dior, Gucci,Levis, Nike store (van een aantal verdiepingen),The North Face, Gumps, Lucky Brand, Victoria's Secret enz. Leuk om nog even te gluren. De winkels zijn hier allemaal zeer ruimtelijk en overzichtelijk ingericht, alles ligt ook netjes op stapeltjes. Union Square kruist met Powell street waarover de cable car naar o.a. Fisherman's Wharf gaat. Aan het eind- of beginpunt (het is maar hoe je het bekijkt) van de cable car lijn ligt Market Street, die door een groot gedeelte van het centrum loopt. Aan Market Street liggen ook allerlei winkels..als je zou willen, kun je hier echt shop till you drop!

Om 12.30 uur komt onze taxi bij het hotel. Binnen 25 minuten worden we netjes afgezet bij San Francisco Airport. We hebben on-line al ingecheckt dus we hoeven alleen de koffers nog af te geven. We drinken nog even wat en gaan customs door. Hier moet iedereen zijn schoenen uitdoen en handbagage op de band leggen. Laptop moet uit tas. Om 14.10 uurzijn we bij Gate A3. Het wordt een volle bak, het is druk.15.10 Uur gaan we de lucht in, bye bye USA.

We hebben dit keer een plek in het midden en aan het gangpad voor Guus zijn lange benen. Bij het raam zit een Amerikaanse die aan de overkant van de Golden Gate bridge woont. Ze raadt ons echt aan de volgende keerde andere kant van San Francisco ook te bezoeken en doet enkele tips van dehand.We proberen wat te slapen, we moeten in het Europa ritme komen...

25 oktober 2008 om 9.50 uur landen we op Schiphol. Ook hier schijnt het zonnetje, maar is de temperatuur toch even iets anders dande 30 graden in San Francisco.

Mum en jarige dad (vandaag 72 jaar geworden!) halen ons op, fijn!! Rond 11.30 uur zijn we home sweet home.

San Francisco

Vandaag doen we een dagje non-touristic. Na een bagel ontbijtje op de kamer gaan we vanaf Market Street met de BART (soort metro) richting Noe Valley. We stappen uit bij het Mission Dolores Park, hier gebeurt van alles in het weekend...nu ligt er alleen een dame te zonnen in bikini en zijn een aantal lui bezig mmet filmopnamen. Wat er dan van het weekend bijkomt???? Bij 24th street stappen we uit en lopen langs de gezellige zaakjes die aan deze weg liggen. Op het terras van Martha' s & Bros Coffee drinken we in de zon een heerlijk bakkie koffie met pumpkin cheese cake. Er hangt een relaxed sfeertje hier...

Met de bus gaan we richting Twin Peaks. Het is even zoeken naar de bushaltes..maar we komen er en zien vanaf de twee heuvels de grootste view op San Francisco. Awesome! Onderweg naar wijst Guus een stelletje Germans op hoe ze moeten rijden. Even later rijden ze ons voorbij en bieden ons aan om ons beneden af te zetten. Sehr freundlich!!!

Met de bus gaan we nu naar Castro, de homowijk. Hier maken we een ommetje en drinken we even een koele versnapering, het is wederom een warme dag in San Francisco. We nemen dan de bus naar Ashbury Haight, de voormalige hippie wijk. Ook dit is een leuke wandeling, er zijn veel zaken die allerlei vintage kleding verkopen, dit varieert van hippie lange rokken tot feestkleding met glitters. De volgende bus brengt ons naar the Filmore, het walhalla van West Amerika, Bruce Springsteen heeft hier vele malen opgetreden...

Via de bus en cable car komen we in North Beach waar we een Italiaans hapje nuttigen. We frissen even op in het hotel en gaan dan naar Biscuits & Blues waar Alan Iglesias & band een tribute to Stevie Ray Vaughan brengen. Het is swing it out!!! Deze 'Stevie' heeft wel de boots aan die Guus zo graag wil...het is dat Stevie van die kleine pootjes heeft, Guus had deze laarzen wel willen hebben....

Vandaag was weer een mooie dag in de USA..onze laatste volledige dag. Morgen vliegen we naar huis om 15.10 uur, de boarding passes zijn al geprint, taxi is besteld voor 12.30 uur, koffers zijn gepakt.................

San Francisco

Het is al early rise and shine voor ons. Vanochtend staat Alcatraz op het programma. Na een bagelontbijtje in het hotel gaan we met de cable car over Powell naar Fisherman's wharf. In de vroege ochtendzon (8.30 uur) lopen we naar pier 33. Om 9.30 uur varen we naar Alcatraz, tocht duurt zo'n 15 minuten. Op deze ferry kom je niet zomaar hoor, je moet je entreebewijzen wel 8 x laten zien...

Alcatraz, ook wel the Rock genoemd, fungeerde van 1934 tot 1963 als gevangenis. We maken een audiotour, sinds een tijdje beschikbaar in het Nederlands. Op een leuke manier worden we rondgeleid langs de cellen, bibliotheek, luchtruimte, dinerzaal, keuken, controle kamer enz. Via verhalen van gevangenen en hun bewaarders horen we wat er hier zoal heeft afgespeeld. Vanaf Alcatraz heb je een gigantische view over de Bay bridge, San Francisco en de Golden Gate bridge. We boffen, het is superweer en ook heel helder.

Terug op vaste wal huren we mountainbikes en gaan we op weg naar de Golden Gate bridge. We fietsen veel langs het water waar een pad voor recreanten is aangelegd. Onderweg komen we langs de Marina met bootjes, Fort Mason, het stranden een veel mooie huizen. Af en toe moeten we klimmen, oef. We fietsen tot halverwege de brug. De Golden Gate is makkelijker te fietsen dan de Erasmus. Vanaf de Golden Gate hebben we een mooie view op Alcatraz en de city. Wat een belevenis weer!

We fietsen terug en gaan een hapje Italiaans eten. We lopen naar Lombard Street wat met een percentage van 32% de steilste straat is. Hier moeten auto's langs flinke bochten rijden om af te dalen. We lopen dit gedeelte omhoog, valt niet mee. Hierna nemen we de cable car naar Market street, vervolgens de bus en rijden we naar Alamo Square. Hier staan de Painted Ladies, 7 gekleurde huizen in oude stijl. Mooi plaatje.

We gaan terug naar het hotel om op te frissen. Met de cable car gaan we naar China town, een van de oudste en grootste van de USA. We eten hier een hapje, struinen nog wat en lopen dan naar North Beach, ofwel little Italy. Uiteraard veel Italiaanse tentjes hier, ook veel muziek op straat. Gezellig wijkje. Op een terrasje drinken we een overheerlijke Illy koffie yummie. Met de bus keren we terug naar Union Square. Bij Gold Dust drinken we nog eenSamual Adams(Guus favoriete USA bier) en een Margarita terwijl een bandje staat te spelen.

Van Yosemite National Park naar San Francisco

Wegaan vroeg uit de veren, we hebben een lange reis voor de boeg. Bij het verlaten van ons little house on the prairie ziet Di een coyote voorbij wandelen, hij maakt oogcontact, ie spannend en wandelt dan op zijn dooie gemak verder. Guus gooit er de vaart in, hij heeft al veel ervaring met het bochtwerk. Door wegwerkzaamheden aan het asfalt moeten we stoppen. We moeten dan een heel stuk een pilotkarretje volgen die ons al zigzaggend over de weg heen leidt, heel apart.

Ter hoogte van Alder Creek een nieuwe verrassing : bosbrand!!! Het bord 'smoke on road' hangt er echt niet voor niets blijkt.De bosbrand blijkt onderdeel te zijn van het fire plan, men steekt het dode hout aan om zo de groei van nieuwe bomen te bevorderen.

Na een goed uur bereiken we Mariposa Grove, home of the giant sequoias. Door het sequoiabos wandelen zou onze voorkeur hebben, maar vanwege de tijd nemen we een open tramtour van 1,5 uur. Zo zien we allereuzen : Grizzly giant - de hoogste en oudste sequoia, bijna 100 meter lang, de takken zijn zo dik als normale bomen dik zijn, Faithful couple - 2sequoia's die met hun stam een zijn geworden maar van bovenzijn het nog 2 bomen, Clothespin tree -aantal branden hebben vanzelf een doorgang in boomstam gemaakt, zowijd dat er een pick-up truck doorheen kan, de California tunnel tree waar we doorheen lopen, Bacholar and tree grades, Fallen Monarch, Wawona tunnel treeenz. Het is echt ongelooflijk mooi, dit bos van gigantische bomen. We zien ook nog een aantal herten en eekhoorntjes.

We horen nog iets grappigs van een Amerikaan: het Nederlandse woord voor squirrel is eekhoorn. Het woord eekhoorn is in het Engels acorn en betekent eikel (van een boom).Thesquirrel eet dus een eekhoorn haha.

Via de zuidkant van Yosemite verlaten we het park. We gaan via de 41, 49 en de 140. Eerst is het een mooie weg met veel groene en later gele vlakten met ranches en landbouw. We schieten lekker op.....heuveltje op, heuveltje af....dan komt de highway patrol achter ons aan...we moeten stoppen. Er is te hard gereden..het bonnenboekje komt tevoorschijn, alle gegevens worden genoteerd. Dan geeft de agent gelukkig aan dat we er met een waarschuwing van afkomen.

Bij het gebied rond Merced is de omgeving niet zo mooi, veel industrie, dit zijn we op onze roundtrip nog niet tegengekomen. Bij Manteca gaan we de 580 op, dit is de snelweg naar of Los Angeles of naar San Francisco. Via de Bay bridge (tol) rijden we San Francisco in, heel erg gaaf om zo de stad binnen te rijden. Ons hotel ligt op Post street, Guus rijdt nog een flink stuk de steile heuvels met Chevy op. Na inchecken in het hotel - lekker luxe - leveren we de auto in en gaan de stad alvast verkennen. Onze voeten maken kennis met de heuvels..bij Fisherman's wharf zien we de sunset en hebben we een view op de hele stad. Aan een van de talloze vistentjes eten we een hapje. Met de cable car, toch iets fijner voor de hills of San Francisco,rijden we naar Union Square en drinken in een bar nog wat, er is live music dus gezellie. Het hotel ligt om de hoek dus we zijn snel thuis, het is al na middernacht voor we gaan slapen.

Ps. Jet en Marco, alvast heel veel plezier in the big Apple. Enjoy!x

Yosemite National Park

Vandaag gaan we vroeg op pad om zoveel mogelijk van Yosemite te bekijken. Met de auto rijden we richting het zuiden van het park. Na een lange donkere tunnel stoppen we bij de Tunnel View : hier heb je een mooi uitzicht op El Capitan (de grootste op zichzelf staande rots in de USA) en Bridalveil Fall met Half Dome (een grote rots met een ronde topvorm) op de achtergrond.

Bij de Chinquapin Junction slaan we af naar de Glacier Point Road. Deze weg is nog 16 mijl naar ons einddoel van deze trip, Glacier Point. De weg is behoorlijk vol korte bochtjes, de zon schijnt al aardig, dus het is best vermoeiend rijden voor onzesjoof.

In het park is men momenteel trouwens volop bezig met werkzaamheden.In Curry Village wordt bv het restaurant onder handen genomen en op diverse plekken wordt het asfalt vernieuwd.

Na een half uur zijn we bij Glacier Point. Dit uitzichtpunt ligt op een hoogte van2199meter bovende zeespiegel en 975 meter boven de vallei. Je kan hier verbazingwekkend ver weg kijken: bossen, weiden, pieken (hoogste 11000 ft), bergen, de markante Half Dome, de vallei met de hotels en auto's enz.

Bij het viewpoint Washburn Point hebben we nog een blik op dit moois + bonus: de stromende waterval Illilouette Falls en de high Sierra.

Bij onze volgende stop gaan we de Sentinel Dome Trail lopen. Eerst lopen we door de bossen omhoog, omgeven door alle groen genieten we van deze wandeling. Hierna is het vooral op rotsen lopen en klauteren, het laatste deel is nog vrij steil maar dan zijn we er: het hoogste uitzichtpunt in Yosemite op Half Dome na : Sentinel Dome. Hier kun je 360 graden rondom kijken op het hele park. Geweldig!

In de vallei wandelen we nog wat rond over de zonnige meadows. We besluiten voor een early dinner te gaan vandaag, morgen is het vroeg dag en hebben we een drukke maar mooie dag voor de boeg.

O ja, we zijn er achter dat hier geen wolven zijn, de wild life animal van gisteren is een coyote..we hebben van 2 verschillende mensen al gehoord dat ze beren hebben gezien. Misschien komen we er morgen nog wel eentje tegen!!

Van Lee Vining naar Yosemite National Park

We ontbijten met het cinnamon nut bread van Erick met een lekker bakkie koffie/thee erbij. Na uitchecken gaan we op weg naar het spookstadje Bodie. Hiervoor rijden we eerst ongeveer 24 mijl over de 395 en hebben we een waanzinnige view op het Mono Lake. De al eerder gespotte tufa's zien we ook hier weer. Door de zon weerspiegelen de bergen in het meer.

Na de 395 gaan we de 270 op, ook een goede weg, wel smal en met veel bochten maar goed te rijden. We rijden het Bodie State Historic Park in, Hoogte hier is 8000 ft. Op een gegeven moment zien we een hele grote kudde schapen lekker grazen. In het midden loopt zelfs het zwarte schaap.

Na ongeveer een 25 minuten rijden houdt de 270 asfaltweg op en loopt automatisch over in een ongeplaveid. hobbelig, met keien bezaaide weg. Daar het 3 mijl zal zijn tot Bodie wagen we het er op. Bodie is een stadje dat onstond door de goudvondst in 1859 door ene Waterman S. Body. Vele gold diggers volgden waardoor er een echt stadje met alles erop en eraan ontstond (kerk, stadhuis, hotel, saloons enz.). In 1942 was er voor het laatst nog 'leven', nu is het echt een ghost town met veel vervallen pandjes, oude machines enz. Leuk om door heen te lopen.

Na dit bezoek rijden we terug naar Lee Vining om vanuit daar over de Tioga Pass te steken, De Tiogo Pass is een scenic road van 39 mijl lang met een variërende hoogte van 6200 tot 10000 ft. We rijden zo het Yosemite National Park binnen. Wij worden direct al verwend met sneeuw op de bergen en een waterval. Al snel volgen er diverse meren (Ellery Lake en Tenaya Lake en nog andere kleiner meertjes en riviertjes) en de meadows (de weiden) waarvan Tuolumne Meadows heel groot zijn. De vlakten hebben mooie kleuren geel. De omgeving is ongelooflijk groen. Opeens steekter op een meter of 30 voor de auto een vos of wolfover, wauw!! Eerste wild life is gespot. Het blijkt als wij dichterbij komen (in de auto) een wolf te zijn waarvan Di snel wat foto's schiet.

We hebben het bord al gezien : je mag op sommige punten niet te hard rijden daar er beren kunnen lopen. Per jaar worden er 15 aangereden door automobilisten. Als we weer een Kodak momentje hebben, meent Guus dat er in de bossen een beer zit, hij heeft iets gehoord. Hij kijkt naar Di, zij begint zo hard te lopen naar de auto, Guus gelooft bijna niet dat zij dit in zich heeft...Het is loos alarm en voor jullie denken dat Guus een grapje maakte : Not! hij was er heilig van overtuigd dat grizzly bear ons wilde verrassen.

Na nog wat fotostops checken we in bij Curry Village. Hier slapen we in een houten blokhut in de bossen, wel met eigen badkamer dus prima. We moeten alle spullen (niet alleen etenswaar maar ook toiletartikelen enz) uit de auto halen, beren kunnen hierop afkomen en de auto hiervoor openbreken. Beren hebben een reukvermogen dat 17 x beter is dan de mens. We halen Chevy helemaal leeg. In onze hut zal Bruintje Beer niet komen wordt ons verzekerd. De campinggasten dienen al hun etenswaar in een bear locker te bewaren.

We eten een hapje inde Mountain Restaurant bij deYosemite Lodge en drinken nog wat in de bar. Hopelijk wacht ons een beervrij nachtje.....

Van Death Valley naar Lee Vining

We hebben niet echt heel lekker geslapen, een iets te klein bed voor ons tweetjes en een airco die zo ontzettend veel lawaai maakte. We gaan op weg naar het Noorden. Om Death Valley uit te rijden moeten we nog 74 mijl rijden, best een stuk. Het eerste gedeelte is omhoog, veel bochtwerk, daarna is het naar beneden, 9% steil, de rem wordt flink op Chevy gezet. Guus heeft alles onder controle, maar toch heeft Di angstige momenten. Zelfs motoren en campers met daarachter een auto doen deze rit, ieie.

Het landschap in Death Valley is tot onze verrassing toch wel erg afwisselend. De bergen zijn er in allerlei chocolade bruine varianten, van licht melk tot puur. Er is ook wel vegetatie, veel droge struiken maar toch ook als we het einde van het park naderen weer de ons bekende Joshua tree en gele struikjes. De wolken hangen hier op de bergen, de temperatuur daalt dan ook snel hier (wegrijden bij 27,5 graden, nu graad of 20). We kunnen het Sierra Nevada gebergte al zien, hoog in de toppen ligt sneeuw. Wauw!

Bij Lone Pine draaien we de 395 op, de historische highway die helemaal doorloopt tot aan Canada. In Lone Pine hebben ze een filmmuseum en een filmfestival..hier zijn veel western films opgenomen in de Alabama hills die achter het plaatsje liggen. We worden hier verwelkomd door het bord : Lone Pine says 'howdy'. Hier zien we voor het eerst veel vee in de weiden, zwarte koeien, paarden en dat tegen een achtergrond van de bergen aan. Mooi plaatje. Bij het plaatsje Independence zien we de hoogste berg van Amerika, Mount Whitney.

Onze volgende stop is Bishop, een mooi plaatsje waar Erick Schat's Bakkerij zit. Dit is een Nederlandse bakkerij waar je allerlei Nederlandse produkten kunt kopen, van broden (die je nergens anders kunt kopen) tot speculaas en stroopwafels, en zelfs oliebollen (hierbij wordt gezegd dat dit geluk brengt?? oh, nou dan eten we er eind 2008 maar een paar extra). We gaan hier lunchen..Bij 25 graden eet Guus een lekker bakkie erwtensoep op het terrras van Erick!

Via plaatsje Tom's Place en Lake Crowley rijden we verder richting Mammoth Lake. Hele mooie route, de bergen en de groene bomen op de achtergrond.

Bij Mammoth Lake doen we gauw een lange broek aan, voor de blotebenen is het iets te koud nu. Mammoth Lake is een schitterende wintersportplaats met veel houten huizen. Het moet hier als het gesneeuwd heeft, echt heel mooi zijn. We nemen een kijkje bij een van de vier meren, Lake Mary. Schitterend met de besneeuwde bergen en de dennebomen eromheen.

Het is nog een half uurtje rijden naar Lee Vining. We checken in bij ons hotel en rijden dan naar Mono Lake om aan de zuidkant de tufa's te zien. Dit zijn zoutpilaren die opgedroogd zijn en allerlei vormen hebben. Ze staan zowel op land (wat vroeger water was) als nog in het meer. Heel bijzonder. We zien de zonsondergang hier, amazing views!

We eten een hapje bij Whoa Nellie Deli - hier maken we een aantal enthousiaste baseball fans mee, zoals altijd en overal staat de tv aan in de café's en restaurants. Hierna gaan we naar het hotel zzzzz

kan

De weg die we nu gaan volgen, is de 395

Van Las Vegas naar Death Valley

We checken bij Harrah's uit, een prima hotel op een toplocatie om Las Vegas te verkennen. Via de snelweg verlaten we Las Vegas en rijden we al snel op highway 160. Via Pahrump komen we bij Death Valley, we zijn dan weer in de staat California.

Het is een groot contrast met de afgelopen dagen : hier geen mensenmassa's en knipperende lichtreclame's overal, maar verlaten vlakten en bergen. De wegen zijn goed, er is maar 1 baan voor elke richting, maar wegen zijn goed onderhouden.

Als eerste gaan we naar Dante's View. Hier staan we op 5000 feet boven de vallei en hebben we een gigantisch uitzicht op de zoutvlakten beneden.

Dan rijden we naar Zabriskie Point. De goudbruine heuvels van mudstone hebben allerlei rondingen en laten een onaards landschap zien. We zijn hier diep van onder de indruk.

De temperatuur stijgt intussen al heel snel, het zal vandaag 97 graden Fahrenheit zijn, dit is ongeveer 37,5 graden Celcius. Het is nu oktober en nog zo warm, kun je nagaan hoe het hier in de zomer is!

Onze volgende stop is Badwater Basin, dit is het laagste punt in Noord Amerika, 282 feet (85,5 meter) onder zeeniveau. De grote vlakte bestaat voor een gedeelte uit puur wit tafelzout. Ook is er een pool waar zoutkorsten in liggen. Er wordt uitdrukkelijk op gewezen dat je niets mag beschadigen. We zien ook hoe hoog het zeeniveau is, dit is inderdaad echt veel hoger.

Via een moeilijk zandweggetje met veel hobbels en stof rijden we naar Devil's Golf Course. Hier liggen plakken van kristalzout naast elkaar en deze vormen een landschap dat lijkt op koraalrif. De plakken hebben ook nog hele vreemde vormen met uitsteeksels en zijn keihard, als je zou vallen, ben je echt zwaar de pineut. Het is heel apart en wonderlijk. Men zegt dat het een vlakte is waar alleen de duivel een balletje golf zou kunnen slaan, nou, knappe jongen!

Tegen 17 uur rijden we richting Stovepipe Wells Village waar we zullen overnachten. We maken nog een stop bij de Sand dunes, hier zijn ook veel films opgenomen. Wel mooi, net de Veluwe,maar de Coral Pink dunes vonden wij echt veel mooier.

We checken in onze patio-room in. Het is een kleinschalig complex, we hebben voor het diner keuze uit jawel 1 restaurant en een afzakkertje halen we bij jawel de enige saloon...waar ze een jukebox hebben en we een paar plaatjes draaien. Het was wederom een mooie dag.